-
1 przybliżenie
-
2 około
około präp (G) (w przybliżeniu) etwa, ungefähr, zirka -
3 przybliżenie
przybliżenie n (-a) ungefähre Zahl f;w przybliżeniu ungefähr, annähernd -
4 koło
I. nt1) t. mat Kreis m\koło młyńskie Mühlrad nt\koło transmisyjne Antriebsrad nt\koło zapasowe Ersatzrad nt\koło zamachowe Schwungrad nt\koło zębate Zahnrad nt\koło ratunkowe Rettungsring m\koło garncarskie Töpferscheibe fkoła polityczne/artystyczne politische Kreise/Künstlerkreise6) \koło fortuny Glücksrad ntpiąte \koło u wozu das fünfte Rad am Wagenbłędne \koło Teufelskreis m1) ( w pobliżu) bei +dat, in der Nähe von +dat\koło Szczecina bei Stettinusiądź \koło mnie setz dich zu mir2) ( czasowo) um +akk, gegen +akk\koło Bożego Narodzenia so um die Weihnachtszeit\koło ósmej gegen achtcoś \koło tego so etwas in der ArtIII. adv1) ( wokół)2) ( dookoła)3) ( wciąż)w \koło immer wieder, unablässig -
5 przybliżenie
-
6 annähernd
-
7 schätzungsweise
szacunkowo, w przybliżeniu -
8 überschlagen
überschlagen * [y:bɐ'ʃla:gən],1. irrI. vt2) ( berechnen) obliczyć w przybliżeniu [o z grubsza]die Kosten \überschlagen szacować [ perf o-] kosztyII. vrsich \überschlagen1) ( eine Drehung ausführen) Akrobat: robić [ perf z-] przerzut, Auto: koziołkować [ perf prze-], dachować; Flugzeug: kapotować [ perf s-]2) ( schnell aufeinander folgen) Ereignisse: zmieniać się jak w kalejdoskopie; Nachrichten: napływać [ perf napłynąć] [jedna za drugą], Wellen: rozbijać się3) (fam: übereifrig sein) prześcigać sięer überschlägt sich fast vor Diensteifer/Höflichkeit [on] przechodzi samego siebie w gorliwości/uprzejmości -
9 ungefähr
См. также в других словарях:
w przybliżeniu — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} przybliżając do jakiejś wartości czy liczby; około, mniej więcej, niezbyt dokładnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podać w przybliżeniu koszt wycieczki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
przybliżenie — n I 1. rzecz. od przybliżyć. 2. lm D. przybliżenieeń «wartość, liczba niezupełnie dokładna» Podać przybliżenie czegoś. ∆ mat. Przybliżenie dziesiętne «zapis danej liczby w postaci skończonego ułamka dziesiętnego» w przybliżeniu w użyciu przysłów … Słownik języka polskiego
lekko — 1. Komuś jest, robi się, zrobiło się lekko (lżej), raźnie, raźno (raźniej) na duszy, na sercu «ktoś jest w nastroju radosnym, pogodnym»: (...) od skowronków, które trzepocąc się w górę dzwoniły nad brzozowym młodniakiem robiło się raźniej na… … Słownik frazeologiczny
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
plus — 1. Być na plusie «mieć bilans dodatni»: (...) co pana zdaniem decyduje o tym, że firma jest na plusie, że rozwija się, że ma ciągle nowych klientów? GWs 126/1995. 2. Mieć u kogoś plus «zyskać czyjąś aprobatę»: Jeżeli to, co mówiłeś, okaże się… … Słownik frazeologiczny
zarys — W głównych, ogólnych, grubszych itp. zarysach «ogólnie, nie wdając się w szczegóły, z grubsza, w przybliżeniu»: Koniec X w. to nowy jakościowo okres w historii Skandynawii. Powstają wtedy pierwsze państwa – ich zasięg terytorialny przetrwał w… … Słownik frazeologiczny
ablatiwus — m IV, D. ablatiwuswu, Ms. ablatiwuswie; lm M. ablatiwuswy jęz. «przypadek deklinacji łacińskiej, znany też w innych językach, odpowiadający w przybliżeniu polskiemu narzędnikowi, częściowo miejscownikowi lub dopełniaczowi z przyimkiem od» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
blisko — bliżej 1. «w małej odległości; niedaleko» Dom był już blisko. Podszedł do morza tak blisko, że zamoczył sobie nogi. Jest blisko do domu. Mieszkał blisko szkoły a. od szkoły. 2. «w krótkim czasie, niezadługo» Już blisko do świąt. Było blisko… … Słownik języka polskiego
chyba — 1. «partykuła (łącząca się również z końcówkami trybu warunkowego czasowników) osłabiająca treść zdania lub członu zdania, do którego się odnosi, wprowadzająca odcień niepewności, przypuszczenia, możliwości czegoś, przybliżenia; być może,… … Słownik języka polskiego
garniec — m II, D. garniecnca; lm M. garniecnce, D. garniecnców (garniecncy) 1. «dawna polska miara objętości, zawierająca cztery kwarty (w przybliżeniu cztery litry)» Garniec owsa, piwa. 2. «naczynie o pojemności jednego garnca; ilość czegoś równa… … Słownik języka polskiego